Τα Χριστούγεννα η Ορθοδοξία γιορτάζει τη γέννηση του Θεανθρώπου και μαζί την πίστη και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Μέσα σε ένα κλίμα με στολίδια, λαμπάκια, δώρα και ευχές, οι άνθρωποι παραμερίζουν για λίγο τα προβλήματά τους. Οι οικογενειακοί δεσμοί ισχυροποιούνται ακόμα περισσότερο γύρω από το πλούσιο εορταστικό τραπέζι και τα παραδοσιακά εδέσματα της εποχής.
Για τους περισσότερους είναι μια περίοδος που οποιαδήποτε έκπτωση στις διαιτητικές επιλογές αποτελεί καταπίεση. Πιστεύουν ότι τώρα πια είναι η ώρα που θα φάνε και θα πιούνε για τα καλά. Στην χειρότερη θα αυξήσουν το βάρος τους κατά 2-3 κιλά που όμως θα έχουν την ευκαιρία να επανορθώσουν με το τέλος των εορτών. Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας όπως όσοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη; Μήπως αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν Χριστούγεννα μακριά από το τραπέζι, τα γλυκά, το αλκοόλ και κατ’ επέκταση από τα αγαπημένα τους πρόσωπα; Η απάντηση είναι πως όχι!
Κατ’ αρχάς, στο βασικό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι συνηθίζεται η κατανάλωση γαλοπούλας. Όσοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, είτε είναι ινσουλινοεξαρτώμενοι είτε μη, γνωρίζουν καλά ότι τα διατροφικά στοιχεία που πρέπει κυρίως να προσέχουν είναι οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες και το κορεσμένο λίπος. Η γαλοπούλα αποδίδει πολλές πρωτεΐνες και μικρό ποσοστό λίπους. Αν ακόμα αφαιρεθεί η πέτσα και επιλεγεί ένα άσπρο κομμάτι αντί για σκούρο τότε το λίπος περιορίζεται στο ελάχιστο. Η γέμιση θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο θρεπτική και υγιεινή αν αντικαθιστούσατε το κορεσμένο λίπος (κιμάς, λουκάνικο, μπέικον) με ακόρεστο λίπος (ξηρούς καρπούς). Το κάστανο και το ρύζι περιέχουν υδατάνθρακες, όμως θα μπορούσατε να τα καταναλώσετε αν επιλέγατε μαύρο ρύζι αντί για άσπρο και αφαιρούσατε το ψωμί από το συγκεκριμένο γεύμα.
Οι συστάσεις για περιορισμό στην κατανάλωση αλκοόλ αφορούν όλους και πολύ περισσότερο τους διαβητικούς ασθενείς, κυρίως γιατί η συνολική δράση του είναι υπογλυκαιμική. Υπάρχουν κάποια ποτά τα οποία θα ήταν καλύτερα να μη δοκιμάσετε καθόλου, όπως είναι τα γλυκά κρασιά, τα λικέρ, τα περισσότερα κοκτέιλ, η μπίρα και όσα συνοδεύονται με αναψυκτικά, χυμούς και τόνικ. Αντί γι’ αυτά προτιμήστε κόκκινο ξηρό κρασί ή μπύρα με μειωμένες θερμίδες. Η επιτρεπτή ποσότητα ορίζεται ως 45ml αλκοολούχων ποτών υψηλών αλκοολικών βαθμών όπως ουίσκι, βότκα, τζιν, ρούμι, κονιάκ, ούζο, 150ml κρασιού και 330ml μπύρας. Σε περίπτωση που κάποιος παραβεί τους κανόνες και καταναλώσει αλκοόλ περισσότερο της επιτρεπτής ποσότητας, πρέπει οπωσδήποτε να μετρήσει το σάκχαρό του πριν τον ύπνο, να ενημερώσει τους οικείους του και να πάρει ένα μικρογεύμα πριν τον ύπνο (ένα ισοδύναμο σύνθετων υδατανθράκων π.χ 30γρ πολύσπορο ψωμί).
Αφού τα βρήκαμε με το φαγητό και το ποτό ας δούμε τι γίνεται με το γλυκό. Ένα μικρό γλυκό μπορείτε να καταναλώνετε ακόμα και μέρα παρά μέρα! Φτάνει να γίνεται αμέσως μετά το φαγητό και όχι μόνο του ενδιάμεσα των γευμάτων ώστε να ελέγχεται καλύτερα ο γλυκαιμικός δείκτης. Μια καλή λύση που θα επηρέαζε το σάκχαρο στο ελάχιστο θα ήταν να αντικαταστήσετε τη ζάχαρη με γλυκαντικές ουσίες κατά την παρασκευή των γλυκών. Όταν αποφασίσετε να καταναλώσετε γλυκό θα πρέπει να αφαιρέσετε από το γεύμα σας μια μικρή ποσότητα υδατανθράκων και λίπους έτσι ώστε να αντισταθμίσετε την συνολική πρόσληψή τους. Ζητείστε από τον σύμβουλό σας να συγκεκριμενοποιήσει τις αλλαγές.
Συνεπώς οι διαβητικοί ασθενείς δεν θα πρέπει να νιώθουν ούτε στερημένοι ούτε αδικημένοι διότι μέσα από την ασθένειά τους, τούς έχει δοθεί μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουν πώς είναι η σωστή διατροφή. Άλλωστε το διαιτολόγιο ενός διαβητικού θα έπρεπε να ήταν πρότυπο για όλους μας, δηλαδή τα πάντα με μέτρο.
