Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Ωσαννά Σταύρωσον!

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Μιλάω πρώτη φορά με κάποιον στο τηλέφωνο για επαγγελματικούς λόγους. Είναι 11 το πρωί, αλλά τα μπερδεύει κάπως. Ντίρλα ή χαπακωμένος πρωινιάτικα, αποφαίνομαι ο παντογνώστης. Κλείνουμε ραντεβού για δυο μέρες αργότερα. Πηγαίνω στην ώρα μου, με οδηγούν στο γραφείο του. Bλέπω ένα νέο άντρα καθηλωμένο σε αναπηρική πολυθρόνα. Έχει μια σοβαρή πάθηση-δεν έχει σημασία τι ακριβώς- που εκτός από κινητικά προβλήματα τον εμποδίζει και στην ομιλία. Τον βρήκε ξαφνικά, το παλεύει με θεραπείες και δίνει τον δικό του σκληρό και άνισο αγώνα για να συνεχίσει τη δουλειά και τη ζωή του.

Σκέφτομαι πόσο άκριτα και επιπόλαια συνήθως σχολιάζουμε και πόσο εύκολα βγάζουμε συμπεράσματα για ανθρώπους που δεν ξέρουμε. Ή, ακόμη και για όσους νομίζουμε ότι ξέρουμε, αλλά έχουμε μαύρα μεσάνυχτα για το τι κρύβουν πίσω από το προσωπείο της ευτυχίας του ανθρώπου που λες και δεν τον αγγίζει τίποτε, γιατί δε θέλει να μιζεριάσει μοιράζοντας το πρόβλημά του εδώ κι εκεί. Πόσο, αυτή η κοινωνία που μας αρέσει αυτάρεσκα να αποκαλούμε κοινωνία της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς οχλοποιείται, βάζει τους δικούς της κανόνες, διατηρεί για τον εαυτό της το δικαίωμα της άγνοιας και ταξινομεί, κρίνει, επικρίνει και καταδικάζει, και στο τέλος έχει και τη χαρά να λυπάται. Για να περάσει, εύκολα, «νίπτοντας τας χείρας της» από το «Ωσαννά» στο «Άρον άρον σταύρωσον Αυτόν».

Καλή Ανάσταση

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ