Τα ζώα συλλέγουν πληροφορίες που μπορούν να επηρεάσουν την συμπεριφορά άλλων ζώων που συνεπακόλουθα θα μπορούσαν να αλλάξουν το δικό τους περιβάλλον. Επικοινωνούν, μεταδίδοντας πληροφορίες που αφορούν την ταυτότητά τους, την συναισθηματική τους κατάσταση, την ηλικία τους, το γένος τους, την κατάσταση της υγείας τους, την κοινωνική τους θέση , την κυριαρχία της περιοχής τους κ.α. Οι πληροφορίες αυτές μπορεί να προσελκύσουν ή και να απωθήσουν, ή ίσως και να έχουν ως αποτέλεσμα μακροπρόθεσμες φυσικές αλλαγές σε έναν άλλο οργανισμό.
Επικοινωνούν με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, με τη οπτική επικοινωνία (λαμβάνουν μέρος όλα τα μέρη του σώματος), με την χημική επικοινωνία (αφήνουν πληροφορίες στα ούρα, στα περιττώματα) με την ακουστική επικοινωνία (κάνοντας ήχους, γάβγισμα, γρύλισμα, κλάμα) με την όσφρηση (παίρνουν πληροφορίες και αφήνουν πληροφορίες). Η επικοινωνία μπορεί να συμβαίνει μεταξύ των μελών του ίδιου είδους αλλά και μεταξύ μελών διαφορετικών ειδών. Έτσι διαφορετικά είδη πληροφοριών υπάρχουν διαθέσιμα για είδη που συνυπάρχουν αλλά και για άτομα που ανήκουν σε διαφορετικό είδος. Η επικοινωνία είναι απαραίτητη τόσο για τα κοινωνικά ζώα όσο και για τα μοναχικά ζωα, παρόλο που μπορεί να επιλέγουν διαφορετικές λεπτομέρειες στην επικοινωνία.
Για παράδειγμα, τα κοινωνικά ζώα επιλέγουν την οπτική επικοινωνία, με τα μέλη του σώματος τους να διευκολύνουν αυτή την μέθοδο, ενώ τα μοναχικά ζώα αφήνουν μακράς διάρκειας οσμές ως πληροφορίες επικοινωνίας. Η κατανόηση της επικοινωνίας μεταξύ των ζώων έχει μια σημαντική αξία για μας αφού μπορούμε με αυτό τον τρόπο να επιλύουμε προβλήματα συμπεριφοράς, να εμπλουτίζουμε το περιβάλλον ενός ζώου για να διασφαλίσουμε την ευζωία του, αλλά και ως βοήθεια σε οικολογικές έρευνες.
Στα σκυλιά η επικοινωνία είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού με τον τρόπο αυτό αρχικά, δηλώνουν τις πληροφορίες του ατόμου τους για να τις παραλάβουν οι επόμενοι ενώ παράλληλα, διασφαλίζουν την αποφυγή προστριβών με άλλα μέλη του είδους τους αλλά και με μελή άλλων ειδών, με τα οποία συνυπάρχουν( π.χ άνθρωποι). η διαδικασία αυτή δεν είναι μια απλή διαδικασία. παρουσιάζεται με μια πληθώρα συμπεριφορών, που είτε μεμονωμένες είτε σε συνδυασμό μεταξύ τους, εξηγούν τις προθέσεις ενός σκύλου και παραλαμβάνουν απαντήσεις από τα άλλα άτομα στον χώρο του.
Μια λάθος επικοινωνία μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει έναν σκύλο, σε φοβικές ή ακόμα και σε επιθετικές συμπεριφορές. Η συχνότερη έκφραση αυτής της λανθασμένης επικοινωνίας υπάρχει μεταξύ ανθρώπου και σκύλου, αφού εμείς οι άνθρωποι, ίσως πολλές φορές βασισμένοι στα δικά μας ένστικτα, παρερμηνεύουμε τα σήματα που στέλνει ο σκύλος μας. Για παράδειγμα, ένα γρύλισμα ως ανταπόκριση σε μια άγαρμπη αγκαλιά στον σκύλο μας, μας ειδοποιεί ακριβώς για αυτή την λάθος έκφραση αγάπης απέναντί του. Αν το αγνοήσουμε, ή ακόμα χειρότερα, το τιμωρήσουμε, δημιουργούμε μια λάθος επικοινωνία μαζί του, με αποτέλεσμα ένα πιο άγριο γρύλισμα ή ακόμα και δάγκωμα. Το λάθος δεν βρίσκεται στην συμπεριφορά του σκύλου αλλά σε μας, που αγνοούμε τα θεμελιώδη της μεταξύ μας επικοινωνίας. Η ανάγκη να εκφραστούμε, να επικοινωνήσουμε και να συνυπάρξουμε, είναι σημαντική για μας τους ανθρώπους. Αυτή η ανάγκη είναι το ίδιο σημαντική και για τα ζώα. Διέπεται όμως από διαφορετικούς κανόνες, από άλλα συμπεριφοριστικά μοτίβα, και εφαρμόζεται από όλα τα μέλη του κάθε είδους με τον ίδιο τρόπο.
Για όλους εμάς που συνυπάρχουμε με αυτά, είναι ζωτικής σημασίας το να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τους τρόπους που εκφράζονται και να μπορούμε επιτυχημένα να επικοινωνούμε μαζί τους.
