Η απάντηση είναι Ναι! Η Τροφική αλλεργία και δυσανεξία (ΤΑΔ) στο σκύλο αποτελεί μια από τις 3 σημαντικότερες αλλεργικές κνησμώδεις δερματίτιδες μαζί με την ατοπία και την αλλεργική από ψύλλους δερματίτιδα. Η ΤΑΔ μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες πιστεύουν πως ο σκύλος τους αποκλείεται να έχει ΤΑΔ διότι σιτίζεται με το ίδιο φαγητό εδώ και χρόνια! Όμως με βάση τις κλινικές έρευνες τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί περιλαμβάνουν σκύλους από τεσσάρων μηνών έως και 14 ετών! Παρόλο που δεν υπάρχουν ικανοποιητικά επιδημιολογικά στοιχεία, κάποιες συγκεκριμένες φυλές σκύλων φαίνεται να έχουν προδιάθεση στην ΤΑΔ: Poodle, Pug, West Highland Terrier, Cocker Spaniel, Boxer, Collie, German Shepherd, Dalmatian, Golden Retriever, Shar-Pei κ.α.
Η ΤΑΔ μπορεί να οφείλεται σε υπερευσθησία σε κάποια τροφικά αλλεργιογόνα (υδατοδιαλυτές γλυκοπρωτείνες μεγάλου μοριακού βάρους που δεν είναι εύπεπτες), σε έλλειψη κάποιων πεπτικών ενζύμων, σε ιδιοσυγκρασιακές αντιδράσεις σε κάποια πρόσθετα τροφής (π.χ συντηρητικά, χρωστικές, γαλακτοματοποιητές, αντιοξειδωτικά κτλ), ακόμα και σε κατανάλωση βακτηριακών ή μυκητικών τοξινών.Τα πλέον συνήθη τροφικά αλλεργιογόνα είναι το βοδινό κρέας και το κοτόπουλο, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το γάλα, τα δημητριακά, το σιτάρι, τα αυγά.
Η δερματική εκδήλωση της ΤΑΔ μοιάζει πολλές φορές πανομοιότυπα με αυτή της ατοπικής δερματίτιδας, η οποία προκαλείται από αλλεργιογόνα του περιβάλλοντος και όχι από αλλεργιογόνα της τροφής. Τα κύρια συμπτώματα είναι: ο κνησμός ο οποίος ξεκινάει πριν τις δερματικές αλλοιώσεις, ωτίτιδα με δευτερογενείς επιπλοκές, υποτροπιάζουσα βακτηριακή (συνηθώς σταφυλοκοκκική) δερματίτιδα-θυλακίτιδα, σμηγματόρροια, (ξηρή ή ελαιώδης), κνίδωση (τοπικό οίδημα υπό μορφή πομφών), αγγειϊτιδα (κόκκινες κηλίδες- έλκη στο δέρμα) και ανώμαλη εικόνα στα νύχια (ονυχοδυστροφία). Πολλές φορές ταυτόχρονα συνυπάρχουν και συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (εμετός, διάρροια, μαλακά κόπρανα, μετεωρισμό και συχνές και μικρές κενώσεις).
Η μοναδική μέθοδος για τη διάγνωση της ΤΑΔ είναι η δοκιμή ενός υποαλλεργικού σιτηρεσίου (μία μόνο πρωτεΐνη που δεν έχει ξαναφάει ο σκύλος) αποκλειστικά, για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον 6-8 εβδομάδων και στη συνέχεια γίνεται δοκιμή πρόκλησης με την παλιά τροφή. Σε περίπτωση που δεν παρατηρηθεί βελτίωση στο τέλος αυτής της δοκιμής, τότε είναι απίθανο να πρόκειται για ΤΑΔ.
Πολλοί αναρωτιόμαστε εν τέλει, ποιό κρέας είναι πιο αλλεργιογόνο για το σκύλο μας; Ο παράγοντας που καθορίζει το αν ένα ζώο, που έχει προδιάθεση να αναπτύξει τροφική αλλεργία, θα καταστεί αλλεργικό τελικά σε μια τροφή, είναι η συχνότητα χορήγησης αυτής της συγκεκριμένης τροφής. Δηλαδή αν ο σκύλος τρώει επί μακρόν κοτόπουλο, θα αναπτύξει ΤΑΔ στο κοτόπουλο!
Ο παράγοντας που καθορίζει το αν ένα ζώο, που έχει προδιάθεση να αναπτύξει τροφική αλλεργία, θα καταστεί αλλεργικό τελικά σε μια τροφή, είναι η συχνότητα χορήγησης αυτής της συγκεκριμένης τροφής. Δηλαδή αν ο σκύλος τρώει επί μακρόν κοτόπουλο, θα αναπτύξει ΤΑΔ στο κοτόπουλο!
