Όταν ο Ουμπέρτο Έκο είπε: Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση, σίγουρα δεν είχε προβλέψει την εξέλιξη του facebook και των άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που ξεπέρασαν στις μέρες μας κατά πολύ τη δύναμη της τηλεόρασης και των άλλων μέσων μαζικής ενημέρωσης. Από μέσο κοινωνικής δικτύωσης, κάτι σαν ηλεκτρονικό μπαλκόνι, το facebook εξελίχθηκε ταχύτατα σε μέσο επιβολής απόψεων, ενημέρωσης ή και παραπληροφόρησης και σήμερα είναι πια μέρος της ζωής όλων μας. Οι στατιστικές λένε ότι 5 εκατομμύρια έλληνες επισκέπτονται καθημερινά το facebook με μέσο όρο παραμονής 55 λεπτά, ενώ το 48% των χρηστών ηλικίας 18-34 μπαίνουν στο Facebook με το που ξυπνάνε, απόδειξη της εξάρτησής τους. Και αν παρέμενε ένα απλό μέσο κοινωνικής δικτύωσης, η συζήτηση θα περιοριζόταν στις κοινωνικές συνέπειες, την απομόνωση του σύγχρονου ανθρώπου και τις σύγχρονες συνθήκες ζωής. Όμως, το πράγμα έχει ξεφύγει και το αντιλαμβάνεται εύκολα οποιοσδήποτε υποψιασμένος επιμένει να παραμένει χρήστης. Φήμες και κουτσομπολιά που η δημοσιοποίησή τους τα αναβαθμίζει σε ειδήσεις, αβάσιμες κατηγορίες ή, ακόμη πιο γκαιμπελικά, μισές αλήθειες που συμπληρώνονται με τερατώδη ψέματα, χρησιμοποιούνται συστηματικά, είτε για την εκτόνωση προσωπικών απωθημένων είτε για τον επηρεασμό συνειδήσεων, συκοφάντηση αντιπάλων, επιβολή πολιτικών και απόψεων και άγρα ψήφων, με αποτέλεσμα να ζούμε έναν εκλεπτυσμένο, αλλά πολύ πιο αποτελεσματικό φασισμό.
Και, αν στην τηλεόραση υπάρχει τουλάχιστον η δικλείδα ασφαλείας της επώνυμης παρουσίας δημοσιογράφων, ομιλητών και κάθε λογής καταγγελλόντων, που έστω και στο ελάχιστο εξασφαλίζει κάποια υπευθυνότητα στα λεγόμενα, το facebook είναι η χαρά της ανωνυμίας και της ανεύθυνης καταγγελίας, αφού ο χώρος γέμισε από ψεύτικα προφίλ και ανύπαρκτους στην πραγματικότητα «εθελοντές» σχολιαστές. Προσοχή, λοιπόν!
