Εορταστικές εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την ανοικοδόμηση του Ι. Ν.του Αγίου Αθανασίου (1818) και τη συμμετοχή των κατοίκων, των αγωνιστών και των ηρώων του Λειβαδίου στον Απελευθερωτικό Αγώνα του Έθνους (1821-1829) διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λειβαδιωτών Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την Ι. Μητρόπολη Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου, την ενορία του Αγίου Αθανασίου Λειβαδίου, την Τοπική Κοινότητα και το Δήμο Θέρμης.
Όπως δηλώνει ο κ. Γουδήρας, Πρόεδρος του Πολιιστικού Συλλόγου Λιβαδιωτών, οι εορταστικές εκδηλώσεις που ξεκίνησαν στις 6 Μαΐου, έχουν ως σκοπό την προβολή και ανάδειξη της μεγάλης προσφοράς των κατοίκων του Λιβαδίου στον Απελευθερωτικό Αγώνα του Έθνους (1821-1829) καθόσον αυτή δεν έχει αναδειχθεί και αναγνωριστεί μέχρι σήμερα, όπως αρμόζει.
Για το λόγο αυτό, οι εορταστικές εκδηλώσεις θα διαρκέσουν όλη τη διάρκεια του έτους 2018 και περιλαμβάνουν και άλλες δράσεις, όπως π.χ. η έκδοση επετειακού τόμου που περιλαμβάνει την ιστορία του Ι. Ναού, την αρχιτεκτονική και τη ζωγραφική και μέρος της ιστορίας του Λειβαδίου, ενός παλαιού και ιστορικού οικισμού, του οποίου οι αρχές εντοπίζονται στην προϊστορική εποχή, και η παρουσία και η δράση του συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Θα ακολουθήσουν και άλλες διοργανώσεις σε συνάρτηση με τη γιορτή του Άϊ Γιάννη του Κλήδονα, το πανηγύρι της 15ης Αυγούστου, τη γιορτή του κάστανου τον Οκτώβριο κ.ά.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Όπως καταγράφεται στις υπάρχουσες ιστορικές πηγές και φαίνεται στις εντοιχισμένες επιγραφές στην τοιχοδομία του Ι. Ναού του Αγίου Αθανασίου, η ανοικοδόμηση ή η αποπεράτωση του μνημείου έγινε το 1818. Τον Ιούνιο του 1821 ο τουρκικός στρατός κατέστρεψε ολοσχερώς το Λειβάδι, πυρπόλησε τον ναό του Αγίου Αθανασίου και έσυρε στην αιχμαλωσία περισσότερα από 200 γυναικόπαιδα, επειδή οι κάτοικοι συμμετείχαν στην Επανάσταση της Χαλκιδικής. Ο ναός επισκευάστηκε το 1843 και έκτοτε διατηρείται μέχρι σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση. Από τις καταγραφές στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, το Καποδιστριακό Αρχείο, τα Αρχεία των Αριστείων, την Εθνική Βιβλιοθήκη, τα Αρχεία των Ανακτόρων (της περιόδου του Όθωνος), τα Αρχεία Ν. Φθιώτιδας και τις μελέτες πολλών ιστορικών (Ι. Βασδραβέλλη, 1967, Απ. Βακαλόπουλου, Γ. Χιονίδη, Ν. Παπαοικονόμου, 2012, 2016 κ.ά.) αποδεικνύεται ότι περισσότεροι από 25 λειβαδιώτες οπλαρχηγοί και αγωνιστές εντάχτηκαν τον Μάιο του 1821 στο πολεμικό σώμα του Εμμανουήλ Παπά και πολέμησαν εναντίον των τουρκικών στρατευμάτων στο Εγρί Μπουτζάκ (Απολλωνία), τα Μαντεμοχώρια και στην Κασσάνδρα.
Μετά την καταστροφή του Λειβαδίου και την καταστολή της Επανάστασης στη Χαλκιδική ακολούθησαν μαζί με τις οικογένειές τους τον Εμμανουήλ Παπά στις Βόρειες Σποράδες (τη Σκιάθο και τη Σκόπελο) και την Ύδρα. Μετά τον θάνατο του Εμμανουήλ Παπά εντάχτηκαν στα σώματα οπλαρχηγών της Νότιας Ελλάδας (Θ. Κολοκοτρώνη, Δημητρίου Υψηλάντη, Διαμαντή Ολύμπιου, Ν. Κριεζώτη, ναυάρχου Κόχραν, Αθ. Εμμ. Παπά, Κ. Δουμπιώτη, Μπαϊρακτάρη κ. ά.) και πολέμησαν στην Αταλάντη, στα Δερβενάκια εναντίον του Δράμαλη, στα Βρυσάκια της Εύβοιας εναντίον του Ομέρ Βρυώνη, στο Ναυαρίνο εναντίον του Ιμπραήμ, στο Νεόκαστρο, την Ορμύλια εναντίον του Ομέρ Βρυώνη, στην Κρήτη, τη Σκιάθο, τον Σχοινόλακκα, το Τρίκερι της Μαγνησίας, την Ύδρα, τη Χίο, τα Ψαρά και σε άλλους τόπους, όπου τους κάλεσε η πατρίδα.
Από τους επιζήσαντες αγωνιστές και οπλαρχηγούς 25, ίσως και περισσότεροι, κατατάχτηκαν στον τακτικό στρατό που οργάνωσε ο Καποδίστριας το 1828 και υπηρέτησαν αρχικά στην Ζ΄ χιλιαρχία υπό τους εκατόνταρχους Αγγελή Στέριου (καταγόμενο από το Λειβάδι) και Αθ. Χαλκιώτη και κατόπιν στο ΙΣΤ΄ τάγμα υπό τον χαλκιδικιώτη ταγματάρχη Βασίλειο Αποστολάρα και στο ΙΔ΄ τάγμα υπό τον ταγματάρχη Τσάμη Καρατάσο λαμβάνοντας βαθμούς και διακρίσεις. Πολλοί από αυτούς τιμήθηκαν κατόπιν με μετάλλια και αριστεία από τον Βασιλιά Όθωνα για την προσφορά τους στον Απελευθερωτικό Αγώνα του Έθνους. Τελικά εγκαταστάθηκαν μαζί με άλλους Μακεδόνες αγωνιστές τη Νέα Πέλλα της Αταλάντης, τον Μώλο και τον Σκεντέραγα της Φθιώτιδας, τη Σκόπελο και την Εύβοια.
