Όλες οι μεταπολεμικές οικονομικές εκθέσεις και μελέτες μετά για τα αίτια που η χώρα δε μπορούσε να πετύχει υψηλούς ρυθμούς οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, συμφωνούσαν σε ένα σημείο. Αιτία ήταν οι ανεπάρκειες στη διάρθρωση και οι δυσλειτουργίες στη δημόσια διοίκηση. Έτσι προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας της Περιφέρειας ενός δευτεροβάθμιου διοικητικού οργάνου, που θα αντικαθιστούσε τις νομαρχίες συνενώνοντάς τες, ώστε να έχει έναν ευρύτερο χωροταξικό σχεδιασμό και παράλληλα θα είχε σύγχρονες υποδομές που θα αξιοποιούσαν και θα υποστήριζαν τις παραγωγικές δυνατότητες, της περιφέρειας αλλά και θα αποτελούσαν μέρος ενός κεντρικού σχεδιασμού για τη χώρα. Βασική λειτουργική δομή της Περιφέρειας είναι το Περιφερειακό Συμβούλιο, το οποίο αποτελείται από εκλέγεται με απευθείας εκλογές.
Ποιος είναι όμως ο ρόλος του αιρετού Περιφερειακού συμβούλου; Πώς μπορεί να συμβάλει στη διοίκηση και την ανάπτυξη της περιοχής του;
Νομίζω, ότι ο αιρετός περιφερειακός σύμβουλος πρέπει να απαντά με τη δράση του στις ανάγκες της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης, σε τρία επίπεδα
Α. Πολιτικό
αφού πρέπει συμμετέχει στη διαμόρφωση των πολιτικών για τις δράσεις της περιφέρειας αλλά και στην εφαρμογή τους υπηρετώντας την γεωγραφική αλλά και πολιτική ενότητα που εκπροσωπεί, να εκφράζει τα συμφέροντα των πολιτών αλλά και να εξασφαλίζει την ισομερή ανάπτυξη των περιοχών της περιφέρειάς του. Επιπλέον, να ασκεί θεσμικό έλεγχο στις αποφάσεις και τα έργα της διοίκησης και να είναι γέφυρα αμφίδρομης επικοινωνίας με την διοίκηση, τις αποφάσεις της οποίας διαβουλεύεται με τη βάση
Β. Αναπτυξιακό
Η Περιφέρεια, ως αποκεντρωμένη δομή διοίκησης, χαράζει και εφαρμόζει τις πολιτικές ανάπτυξης στα όρια ευθύνης της καθώς οι αρμοδιότητές της αφορούν όλες τις πτυχές περιφερειακής ανάπτυξης, από τη διαχείριση ευρωπαϊκών προγραμμάτων και αναπτυξιακών πιστώσεων (ΕΣΠΑ) και πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, αλλά και το σύνολο της παραγωγικής δραστηριότητας, τόσο σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού όσο και σε επίπεδο φορέα άσκησης ης αναπτυξιακής πολιτικής και τη γραφειοκρατική λειτουργία. Η γεωργία, η κτηνοτροφία, ο τουρισμός, η αλιεία, η ενέργεια, το περιβάλλον και η αξιοποίηση κα η προστασία των φυσικών πόρων, οι συγκοινωνίες, οι επικοινωνίες, οι μεταφορές το εμπόριο η απασχόληση, η υγεία, η παιδεία ο αθλητισμός και μια σειρά ακόμη δράσεις, προϋποθέτουν όραμα και ικανότητα εφαρμογής, καθώς και τη συμμετοχή των αιρετών συμβούλων που με τις γνώσεις, την εμπειρία, και την διαρκή επαφή με τις τοπικές κοινωνίες συμβάλλουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα.
Γ. Κοινωνικό
Στην ευθύνη της Περιφέρειας έχουν μεταφερθεί και οι δομές άσκησης κοινωνικής πολιτικής σε αποκεντρωμένο επίπεδο. Η ανεργία, η υγεία, η παιδεία, η δια βίου μάθηση, οι πολιτικές εξάλειψης των κοινωνικών ανισοτήτων και μάλιστα σε μια τόσο δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία, είναι αρμοδιότητες της περιφέρειας, που καλείται, τόσο με τις διοικητικής της δομές όσο και με τη συμβολή του έμψυχου δυναμικού της να αντιμετωπίσει τα σημαντικά για την εποχή μας θέματα. Και εδώ, οι περιφερειακοί σύμβουλοι καλούνται να εκπροσωπήσουν την κοινωνία με ευαισθησία και σεβασμό, καταγράφοτνας ανάγκες και προτεραιότητες, εισηγούμενοι προτάσεις και λύσει, αλλά και με την ενεργή συμμετοχή τους στα προβλεπόμενα θεσμικά όργανα να συμβάλουν στον βαθμό που τους αναλογεί. Είναι λοιπόν φανερό ότι παρά το γεγονός ότι ο ρόλος του περιφερειακού συμβούλου είναι αφανής και ουσιαστικά άγνωστος στον μέσο πολίτη, είναι σημαντικός γιατί απαιτεί επιστημονική κατάρτιση, και γνώση των ζητημάτων αλλά και των ιδιαιτεροτήτων κάθε περιοχής, αλλά, κυρίως, πολιτική αντίληψη, υπευθυνότητα, κοινωνική ευαισθησία και όραμα. Και με αυτά τα κριτήρια θα πρέπει ο κάθε συνειδητός πολίτης να κάνει τις επιλογές του.