Η Λέσχη Ανάγνωσης του Κέντρου Πολιτισμού Ταγαράδων διοργάνωσε την Κυριακή 11 Μαρτίου εκδήλωση για την παρουσίαση του νέου βιβλίου του συγγραφέα Ισίδωρου Ζουργού με τίτλο “Λίγες και μία νύχτες”. Το βιβλίο αναπλάθει μια μαγευτική συνοικία έξω από τα τείχη της Θεσσαλονίκης, αυτή των Εξοχών, που έσβησε για πάντα. Μεγάλη ήταν η προσέλευση του κοινού, που παρακολούθησε με ενδιαφέρον και συμμετείχε ενεργά στη συζήτηση που ακολούθησε με τον συγγραφέα. Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή φωτογραφιών της παλιάς Θεσσαλονίκης, και ειδικότερα των Εξοχών, της περιοχής όπου διαδραματίζεται η πλοκή του βιβλίου, που συνοδεύτηκε με μελωδίες εποχής στο πιάνο από τον κ. Γιώργο Αγγέλου. Για το βιβλίο αλλά και το συνολικό έργο του συγγραφέα μίλησε η φιλόλογος Χρυσούλα Ναούμη.
Λιγά Λογιά το βιβλίο /// Την άνοιξη του 1909, ο έκπτωτος σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ ο Β΄ εξορίζεται στη Θεσσαλονίκη και μένει έγκλειστος σε μια εντυπωσιακή έπαυλη. Εκεί, σύμφωνα με το μυθιστόρημα, θα διηγείται για λίγες νύχτες σ’ ένα μικρό κορίτσι τη ζωή του. Ένα εντεκάχρονο όμως αγόρι κρυφακούει… Εβδομήντα χρόνια μετά, θα υπάρχει ακόμη μια νύχτα, μάλλον μια ζωή ολόκληρη σε μία μόνο νύχτα. Άλλωστε στον 20ό αιώνα αργούσε συχνά να ξημερώσει. Το Λίγες και μία νύχτες, με άξονα την ερωτική ιστορία που φωλιάζει στην καρδιά της αφήγησης, εξιστορεί μια περιπέτεια για το κυνήγι του πλούτου και την αναζήτηση της ευτυχίας. Είναι ακόμη μια γραφή για τα σπίτια, φτωχικά και πλούσια, για το μέσα και το έξω τους, για τους τοίχους και τα έπιπλα όπου υφαίνονται οι ανάσες ζώντων και τεθνεώτων. Το Λίγες και Μία Νύχτες εμπεριέχει ακόμη κατά κάποιον τρόπο τον σχολιασμό του, διερωτάται πίσω από την κουίντα για τα άγονα χωράφια της γραφής, τα εργαστήριά της, τις αστοχίες και τα πάθη της, είναι με άλλα λόγια το κοίταγμα του ίδιου του μυθιστορήματος στον καθρέφτη. Πέρα όμως και πάνω απ’ όλα είναι ένα βιβλίο για την ανήκεστο βλάβη της ύπαρξης, αυτήν που προκάλεσε ο πιο δημεγέρτης αιώνας, ο εικοστός. Αναμφισβήτητα ο Ζουργός με το νέο του βιβλίο επιχείρησε, εκτός των άλλων, παράλληλα με την ιστορία του βασικού του ήρωα, ή μάλλον μέσω αυτής, να παρουσιάσει την ιστορία της Θεσσαλονίκης, να συνθέσει το μυθιστόρημα της πόλης κατά τον εικοστό αιώνα και δεν είναι τυχαίο ότι για τις άλλες πόλεις όπου μεταφέρεται η δράση, Μασσαλία, Αμβέρσα, Πειραιάς, δεν δίνονται παρά ελάχιστες ιστορικές ή τοπωνυμικές πληροφορίες· αντίθετα για τη Θεσσαλονίκη και ειδικά για τη Λεωφόρο των Εξοχών, το δρόμο σύμβολο δηλαδή της ευπορίας της πόλης, έχουμε πληθώρα πληροφοριών και περιγραφών.
