Μήνας σημαντικών γεγονότων και μεγάλων ανατροπών ο Σεπτέμβριος έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στην ιστορία αλλά και στην καθημερινότητά μας. Να αναφέρω συνοπτικά ότι Σεπτέμβριο υπογράφηκαν τα πρώτα συντάγματα της Γαλλίας και της Ελλάδας, ιδρύθηκε η Ιερά Συμμαχία, ξεκίνησε ουσιαστικά ο Β΄ παγκόσμιος Πόλεμος με την εισβολή των γερμανών στην Πολωνία, έγιναν τα δραματικά Σεπτεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη, η καταστροφή της Σμύρνης αλλά και η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ και πέθανε ο Καζαντζίδης, στη Γαλλία καταργήθηκαν η δουλεία, η μοναρχία και η θανατική ποινή και στη Γερμανία ξεκίνησαν οι θανατώσεις στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς, έγινε η τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη, εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο από τον Γουτεμβέργιο, πέταξε το πρώτο αεροπλάνο των αδελφών Ράιτ και ιδρύθηκε η Google. Γεγονότα που το καθένα από μόνο του είχε τη συμβολή του στην εξέλιξη της ανθρωπότητας και όλα μαζί διαμόρφωσαν τον σύγχρονο κόσμο μας.
Στα μικρά και καθημερινά, ο Σεπτέμβριος ήταν ο μήνας της καινούργιας αρχής, ίσως περισσότερο από την πρωτοχρονιά. Το τέλος του καλοκαιρού, το αντίο των καλοκαιρινών ερώτων και το άνοιγμα του φακέλου με τις εκκρεμότητες που ο καθένας μας μέσα στη θερινή ραστώνη άφηνε για μετά τις διακοπές, το άνοιγα των σχολείων και η πρώτη μέρα στο σχολείο για τα πρωτάκια, το φευγιό των χελιδονιών, οι πρώτες βραδινές ψύχρες και το άνοιγμα των χειμερινών κινηματογράφων («ποιος δεν θυμάται το «‘Έναρξις των Σεπτέμβριον») έφερναν, μαζί με το πέσιμο των φύλλων, ένα μικρό σφίξιμο στην καρδιά και την ανάγκη για μεγάλες αποφάσεις για νέα ξεκινήματα, συνήθως ανεκπλήρωτα. Κι αυτό μένει σταθερό, όσο κι αν αλλάζουν οι ηλικίες.
