ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΧΟΙΝΑΣ
Πήγαμε την περασμένη Παρασκευή με τη συμβία μου στη λαϊκή στα Βασιλικά και μαζί με τα αγγούρια και τις ντομάτες, οι δικές μας αργούν ακόμη, αγοράσαμε και μαϊντανό. Σκέφτηκα λοιπόν πως είναι ντροπή, να έχουμε δυο στρέμματα αυλή και να αγοράζουμε μαϊντανό, γι’ αυτό και αγόρασα δυο μαϊντανούς και τους φύτευσα δίπλα στο δυόσμο και το σέλινο, που κάνουνε καλή παρέα στο παρτέρι, που βρίσκεται έξω από την κουζίνα του σπιτιού μου.
Ο εύοσμος και εύγεστος μαϊντανός, που του έχω ιδιαίτερη αδυναμία μέσα στη χωριάτικη αγγουροντοματοσαλάτα, αλλά και μέσα στο μαγειρεμένο φαγητό, λες και με κατάλαβε πόσο τον αγαπάω, με που τον πότισα και τον χάιδεψα, ζωήρεψε αμέσως κι άρχισε να με χαιρετάει κάνοντας επιτόπια πηδηματάκια από τη χαρά του, καθώς ένας δροσερός άνεμος έκανε τη βόλτα του στην αυλή μας, περνώντας ανάμεσα στα φύλλα του.
Για να φυτέψω βέβαια τους μαϊντανούς μου, χρειάστηκε να σκαλίσω το παρτέρι και να απομακρύνω την αγριάδα, που δρα συνεχώς υπογείως και απλώνεται ύπουλα, λες και θέλει να κατακτήσει τον κόσμο όλο. Με το που έβλεπα ένα φυλλαράκι αγριάδας και το τραβούσα για να το ξεριζώσω, ξαφνικά έβγαινε από το χώμα ένα κορδόνι, που λες και συνέδεε την Αμερική με την Ευρώπη! Αυτό που με εντυπωσίασε είναι πως μου έδειχνε η αγριάδα μια αδυναμία αντίστασης, γιατί πάντοτε κόβονταν, αφήνοντας ένα υπόλοιπο από ρίζα μέσα στο χώμα κι έτσι μ’ αυτή της την αδυναμία εξασφάλιζε την επιβίωσή της, σαν να μου έλεγε πως η ύπαρξή της και η δύναμή της «εν ασθενείαις τελειούται»! Συμβιβάστηκα με την ιδέα, πως είναι αδύνατη η εξόντωσή της και πως θα πρέπει να την ανέχομαι, έστω κι αν και μόνη η ύπαρξή της αποτελεί casus belie. Τελικά νομίζω πως η αυτονομία και η ανεξαρτησία που μου εξασφαλίζει το περιβόλι μου με τα ζαρζαβατικά, είναι και η βάση της πολυπόθητης ελευθερίας, που επιδιώκουμε σαν άνθρωποι εραστές της αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας. Έτσι το πάντοτε επίκαιρο σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» βρίσκει την εκπλήρωσή του, όταν έχουμε το μαϊντανό μας μαζί με την παρέα του παρόντες στο περιβόλι μας και το διαδίκτυο σε πλήρη ελεύθερη λειτουργία.
Βέβαια συμβαίνει στον καιρό μας πληροφόρηση και παραπληροφόρηση να συμπλέκονται με τέτοιο τρόπο, που δύσκολα κανείς βρίσκει το μίτο της Αριάδνης, σαν να θέλεις να βρεις την άκρη της ρίζας της αγριάδας, αλλά «τα αγαθά κόποις κτώνται». Τέλος καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε πως αν δεν πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, θα έρθει κάποια στιγμή, που ούτε μαϊντανός δεν θα υπάρχει, για να μας παρηγορήσει και να μας προσφέρει δυνατότητες επιβίωσης!
