ΝΙΚΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ
Δημοσιογράφος
Στις 8 μαΐου η ομάδα βόλεϊ του Άτρόμητου Τριαδίου κατέκτησε το κύπελλο γυναικών της ΕΠΕΣΘ, νικώντας στον τελικό ο οποίος διεξήχθη στο Ε.Γ. ΜΙΚΡΑΣ τον Μυγδονιακό με 3-0 σετ (25-20, 25-21, 25-22). άυτή ήταν η υψηλότερη διάκριση στην ιστορία του συλλόγου. Νωρίτερα, στον ηµιτελικό, η οµάδα του Ατρόµητου Τριαδίου έκανε την έκπληξη αποκλείοντας µε 3-2 σετ την ΜΕΝΤ η οποία είχε ήδη ανέβει στην Α2 εθνική κατηγορία. Αυτή ήταν και η δεύτερη φορά που η οµάδα του Ατρόµητου Τριαδίου βρέθηκε σε τελικό. Η προηγούµενη ήταν το µακρινό 2004 όταν είχε ηττηθεί στο ΔΑΚ Χαλάστρας από τους Μακεδόνες Αξιού µε 3-0 σετ.
Στον τελικό του κυπέλλου έδωσαν το «παρών» δεκάδες φίλαθλοι της οµάδας καθώς και ο δήµαρχος Θέρµης Θόδωρος Παπαδόπουλος ο οποίος έκανε µάλιστα και την απονοµή, αλλά και ο αντιπρόεδρος της ΔΕΠΠΑΘ, υπεύθυνος για θέµατα Αθλητισµού, Νίκος Λαγός. Η αγωνιστική χρονιά η οποία ολοκληρώθηκε µε την κατάκτηση του κυπέλλου ήταν η πιο επιτυχηµένη στην ιστορία του συλλόγου καθώς και στο πρωτάθληµα της Β’ Εθνικής ο Ατρόµητος Τριαδίου κατέκτησε την τέταρτη θέση, συµµετέχοντας στα play off, επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία του. Στη διάρκεια αυτής της χρονιάς η οµάδα του Τριαδίου έπαιξε κατά διαστήµατα πολύ καλό βόλεϊ, πέτυχε µεγάλες νίκες και θα µπορούσε να κατακτήσει υψηλότερη θέση στο πρωτάθληµα αν δεν υπέφερε από τραυµατισµούς παικτριών εξ αιτίας των οποίων αναγκάστηκε για αρκετούς αγώνες να στερηθεί τις υπηρεσίες βασικών συντελεστών της οµάδας. Τα φετινά αποτελέσµατα ήταν το επιστέγασµα µιας διαρκώς ανοδικής πορείας κατά την τελευταία πενταετία.
Μιας προσπάθειας η οποία ξεκίνησε από τις ακαδηµίες της οµάδας που απαριθµούσαν δεκάδες παιδιά, από τις οποίες ξεπήδησαν αθλήτριες οι οποίες στελέχωσαν όλα τα αγωνιστικά τµήµατα τα οποία πέτυχαν σηµαντικές διακρίσεις και κυρίως, πέτυχαν την αναγνώριση και το σεβασµό των ανθρώπων του βόλεϊ στη Θεσσαλονίκη. Έπειτα από µια τέτοια λαµπρή πορεία θα περίµενε κανείς να υπάρξει ανάλογη συνέχεια. Προπονητές και αθλήτριες της γυναικείας οµάδας είχαν ήδη κάνει σχέδια για την επόµενη χρονιά θέτοντας ως ρεαλιστικό πλέον στόχο, την άνοδο στην Α2 εθνική κατηγορία.
Όπως, όµως, απεδείχθη, σχεδίαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Χωρίς τη διοίκηση του Ατρόµητου η οποία για λόγους που µόνον εκείνη µπορεί –και οφείλει να εξηγήσει στον κόσµο του Τριαδίου, αλλά και της Θέρµης- προχώρησε στην ακατανόητη και εξοργιστική απόφαση να διαλύσει αυτήν την τόσο επιτυχηµένη οµάδα. Αρχικά εξώθησε τον προπονητή σε παραίτηση, µειώνοντας σχεδόν στο ήµισυ τις αποδοχές του και στη συνέχεια έδειξε µε τον τρόπο της την έξοδο προς όλες τις αθλήτριες οι οποίες στη συντριπτική πλειονότητά τους, προέρχονται από τα σπλάχνα της οµάδας, ίδρωσαν τη φανέλα της για χρόνια κι ήταν υπερήφανες που την οδήγησαν στις υψηλότερες θέσεις και τοποθέτησαν το όνοµα του Ατρόµητου Τριαδίου, µε έντονα γράµµατα στο χάρτη του γυναικείου βόλεϊ της Θεσσαλονίκης.
Κάποιοι όµως στη διοίκηση του Ατρόµητου δυσαρεστήθηκαν από τις επιτυχίες. Απόδειξη είναι το γεγονός ότι έλαµψαν δια της απουσίας του από τον τελικό του κυπέλλου. Δεν άντεχαν να ζήσουν την επιτυχία την οποία είχαν προσπαθήσει τόσο πολύ να υπονοµεύσουν. Και ό,τι δεν κατάφεραν τα δύο τελευταία χρόνια, όταν ξεκίνησαν να γκρεµίζουν ό,τι είχε χτιστεί στις ακαδηµίες και στις µικρότερες ηλικιακά κατηγορίες, το τόλµησαν και το πέτυχαν την εποµένη της µεγάλης διάκρισης του γυναικείου τµήµατος.
Όταν η επιτυχία σε υπερβαίνει, όταν υπερβαίνει τις δυνατότητές σου και τα ταπεινά σου κίνητρα, τότε µόνη σου διέξοδος είναι να γκρεµίσεις ό,τι έχτιζαν άλλοι, µε πολύ κόπο, µε πολύ ιδρώτα, διαθέτοντας κοµµάτι από τη ζωή τους γι’ αυτό το σκοπό. Ο κόσµος του Τριαδίου και της Θέρµης γενικότερα, θα πρέπει να γνωρίζει γιατί διαλύθηκε αυτή η οµάδα. Θα πρέπει να µάθει ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό καθώς, ορισµένοι µάλιστα, διεκδικούν και ρόλο στα κοινά. Θα πρέπει να ξέρει ποιοι ανίκανοι άνθρωποι κρατούν τις τύχες του συλλόγου στα χέρια τους. Ποιοι βάζουν πάνω από το «εµείς» το «εγώ» τους, πάνω από την οµάδα το προσωπικό τους όφελος, όποιο κι αν είναι αυτό.
