Παγκόσμια ημέρα Καλοσύνης, σήμερα που κλείνουμε το τεύχος της Άποψης. Τη στιγμή που έχει περάσει ενάμιση μήνας πολέμου στη Γάζα και ενάμιση χρόνος του Ουκρανικού πολέμου, και οι δυο με παγκόσμια συμμετοχή, μαθαίνουμε πως η ανθρωπότητα πλέον λύνει τις διαφορές της με καλοσύνη.
Και όποιο κι αν είναι το κόστος, που δυστυχώς μετράται σε ανθρώπινες ζωές, η ζωή συνεχίζει στο ρυθμό της, όπως και η βιομηχανία κερδών. Αν κάτι πάντως έχει να μας διδάξει η ιστορία, είναι αυτό το χάρισμα που έχει ο άνθρωπος να προσαρμόζεται, και μάλιστα γρήγορα, σε όλες τις καινούριες καταστάσεις.
Αυτό το χάρισμα είναι που θα οδηγήσει, πόλεις σε όλο τον κόσμο, να στολιστούν για τα Χριστούγεννα, με την παρουσία της φάτνης να έχει γίνει παγκόσμια παράδοση. Τι τραγική ειρωνεία, αν σκεφτεί κανείς, ότι λίγα μόλις χιλιόμετρα από την φάτνη της Βηθλεέμ, σήμερα χάνονται χιλιάδες αθώες ψυχές.
Είναι κατανοητό, ότι ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα, πόσο μάλλον στους «δύσκολους καιρούς» που πέρασαν και έρχονται. Όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που όλοι μέσα μας βιώνουμε μέσω της κοινωνικής συνείδησης. Ότι δηλαδή, είμαστε όλοι μαζί στο καζάνι της ζωής.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ακόμα και μικρές πράξεις μπορούν να έχουν θετική επίδραση στον κόσμο και στις ζωές άλλων.
